Kimse gönül evine,
Gelmek zorunda değil.
Sevgi duyup, sev-ine,
Yelmek zorunda değil.

Hiç kimse emeğini,
Ununu, ekmeğini,
Sofrada yemeğini,
Bölmek zorunda değil.

Yüreğini dağlayıp,
Pınar gibi çağlayıp,
Senle benle ağlayıp,
Gülmek zorunda değil.

Herkes Musa olup ta,
Hızır’ını bulup ta,
Gemiye darp vurup ta,
Delmek zorunda değil.

Söz geçirip millete,
Düşürmeden zillete,
Herkes gidip cennete,
Dolmak zorunda değil.

Mecnun gibi daralıp,
Leyla gibi kararıp,
Aşk yüzünden sararıp,
Solmak zorunda değil.

Veli bilir deliyi,
Deli bilmez veliyi,
Kimse kimseden iyi,
Olmak zorunda değil.

Benim, kimsenin gibi,
Kimsenin, benim gibi
Kimse, kimsenin gibi,
Bilmek zorunda değil.

Yaralının cüzünden,
Saçma sapan sözünden,
Kimse, kimse yüzünden,
Ölmek zorunda değil.

09.01.2011…MUSTAFA YARALI