fısıltı diye bir kadınsana dönüyor giden bütün adımlarım ve rüzgar diyorum şu sandığı kapat fısıl fısıl güneş gölgesine aç dağların ardında duruyor pencere şimdiden uyduruk bakıyor geceye gözlerim ağarıyor doğurduğun dudaklarını öpüyorsun dudaklarımda uyu şimdi yasemin yeni rakı eskidir sensizlikte yüzüme çatlayan bir ömür gibi ellerimi sürüyorum yağmur çamur her sabah suyun karın ağrısıyla uyanan kulaksızlar duyuyorum saçlarımda ağlıyor öç alan kadınlar gel koynuma gir vatansız dillerin heyulası sade matemini tutan vaveyla ben olayım yarın diye bir şeyimiz kalmasın |