ACIYA DAHİLher çöküş, bir kattır çoğalmaya yum gözlerini uykunda göremediğin yağmur sabah yeşertir umudun filizini kapı açık kaldıkça ayaklar yürür içeri kuşlar vurulurmuş çirkin bakışlarda sen sapan olma kuşlara rüzgâra güvenme bileğin gücünde savur harmanını gözlerin, deniz feneri olsun kendine karıncanın çalışkanlığını ezberle dua yerine ne kadar emek harcarsan harca kenarda kalır yine, kenar süsleri boş sessizliğe açılır içerisi dik dursun dilin ne düşerse düşsün, kendinden olanı dök yüzünü senin ellerin tutar ancak maşa olmasın ellerin inilmez kuyulara ip olma görüp, bileceksin hayat çoğu zaman acıya dahil!... Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |