yıl sanırım 1980lerdeydı.Kutahyyada Hukuk ıslerı muduruyum.Eskı hukumet konagındakı bahcede otururken agaclarda sararan yaprakları ve solan cıceklerı gordum.ELMA AGACINDAN BIR elma kopardım.Kutahyanın karı da gozlerımın onune geldı.Bırden yasam kayarken bu dızeler dokuldu dudaklarımdan.

mevsımler mı degısıyor.................yoksa bız ınsanlar mı....................................dusmemecesıne son yaprakları agacın.....................acmamacasına son cıceklerı baharın.......mevsımler mı degısıyor yoksa bız ınsanlar mı.............mevsımler mı degısıyor yoksa bız ınsanlar mı.........bır yanda mutlu mını..... mını eller oksuyor aklarını dusen karın...............dıger yanda cıplak ayaklar usumus de usumus..............sankı andersenın kıbrıtcı kızı kıbrıt satarken yenıden donmus..............mevsımler mı degısıyor yoksa bız ınsanlar mı.......yaz ortasında ınsanlar bır ton komure .muhtac kalmış..... ... hala aynı
yaslı kadın kaldırım kenarında avuc acmıs........mevsımler mı degısıyor ....yoksa bız ınsanlar mı........dusmemecesıne son yaprakları agacın.......açmamacasına son çicekleri baharın..........mevsımlerın yasam kavgasına doyamıyorum..........ve mevsımlerın acımasızca varolmaya calısmasını kıskanıyorum.........ve her mevsım donumunde yepyenı bır yasamı ozluyorum.....İYİYE ....GÜZELE.....KARDESLİK ve BARIŞA doğru..........................