''Perde''..../ Her dil, gönlün perdesidir. Perde kımıldadı mı, sırlara ulaşılır. Aklın kırıldığı vakit beli Nefs’in elini tutar adem Bilmez nefs ondanda deli Nefs’e aşık olunmaz üftadem Kemiği olmayan dilin elbisesi aşk İğnemin deliğinden geçirdim hüznü Büzüşmüş bir kumaştı oysa ömür Zamana çentik atarken Azrail İpi birbirine dolaştı sevdamın Gece gündüz kördüğüm Gördüğüm tüm rüyaların hürmetine Bu kez doğruları söyle falcı kadın Zifiri alınmış karanlığın,gözlerimin sihri Sirkeli çorba tadında yalnızlık Acılar tuzlu yaprak sarması Vakti geldi belkide beşinci mevsime geçti hicran gecelere anlattığım masallar eskidi Üstümde kaz tüyü battaniye Ama ruhum hala çıplak Üstüne oturduğum vakit susardı iskemle diş gıcırdamasına benzeyen rüzgarın sesi Kulağıma aşina sanki ölüm Yada bir yerleden duymuş gibiyim ismini Tamda dilimin ucundayken yağmur Islanmışken saçları bulutların Umutlarım bağdaş kurmuş oturur öylece Alameti olmayan bir mucize sanki varlığın Daha yokluğuna alışamamışken hemde Sırrını dilediğim bütün dualar şahit Aşk dilimde aralanmayan perde |