Dinimizde öyle ki, israf diye bir şey var
Söyle; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?
Demirbaş eşyaları, ne de hor kullanırsın
Yoksa; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?

Cemaate örnek ol, ilmin çırasını yak
Ecel bir gün seninde, kapını çalar tak tak
Despotluğu bırak da, bir gönül almaya bak
Söyle; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?

Gül gibi mesleğin var, diğerini nidersin
Görevini düzgün yap, yoksa “tuzlu” ödersin
“İstişâre” esasken, hep kafana gidersin
Yoksa; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?

O kadar suçun var ki, hangi birini yaz’ak
Cemaatte artış yok, “cami”ye kurdun tuzak
Sâde “sarık”tan değil, başın “mihrap”tan uzak
Söyle; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?

Cemaatle birlikte, günaha sende girdin
Sevmiyorsan çekil git, nedir milletle derdin
Saf düzeninde bile, birçok kalpleri kırdın
Yoksa; sıkıyönetim, komutanı mısın sen?

Hoşgörüyü esas al, her şey değildir yasa
“Gelenler gelmez oldu”, sende yok mu bir tasa?
Böyle “imamlık” olmaz, kendini kasa kasa
Söyle; sıkıyönetim, komutanı mısın sen…?

10/11/’10
Hanifi KARA