Yaratan hatırına, insanları sev, sevil
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.
Sevilen olmasan da, hiç değilse seven ol
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.

O güzelim saçını, sinirlenip sen yolma
İnsanlarla hoş geçin, kin ve nefretle dolma
Bin kere kırılsan da, bir kere kıran olma
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.

Gül dalını mekân tut, kargalaşıp çöp ditme
“Mutlak doğru”ya yapış, yanlış yollara gitme
Hâl ve dili hoş kullan, incinsen de incitme
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.

O; öyle bir ilah ki, O âlâdan da âlâ
Buna rağmen bâtılda, direnenler var hâlâ?
Yıkma gönül bendini, yapanı Hakk teâlâ
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.

Ne olursun hayatta, mâsumun âhın alma
Katıl Hakk kervânına, sürüden geri kalma
Bin kere mazlum ol da, bir kere zâlim olma
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol.

Kalp ibreni ayarla, çevir Hakk’ın yönüne
Hiç bir şey geçmemeli, aşk ve îman önüne
Gönül kapısını aç, sevginin her tonuna
İnsan sevmede cömert, kıskanmada cimri ol…

12/11/’10
Hanifi KARA