YAZMAZSAM OLMAZ
O sevgili dilberi, sînede barındıran
İl’e yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını. Bâd-i sabâ aşkıyla bülbülü nâlân eden Güle yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını. Öyle anlar olur ki, aşk da/sevdâ da yalan Hayat biter/tükenir, “sevgidir” geri kalan Konuştukça gönlümü, aklımı baştan alan Dile yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını. Ellerin ellerimde, sarp kayadan indiğin Gözümden hiç gitmiyor, o dalıma bindiğin Küreği çeke çeke, denizde gezindiğin Sala yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını. Yitirdiği sevgiyi, her fırsatta arayan Gerçek insan odur ki, Hak aşkıyla kuruyan O yârin iffetini, kem gözlerden koruyan Şala yazmazsan olmaz, şiirin âlâsını. Sevdânın aleviyle, kalbimi bürüdüğü Emlik kuzu misâli, peşinden sürüdüğü Hem de ritmik şekilde, o yârin yürüdüğü Yola yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını. Turnalarla selâmı, bir getiren/götüren Âşık kimdir sorarsan, o gönlünü yitiren? Tâ uzak diyarlardan, yârden haber getiren! Yele yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını… 09/11/’10 Hanifi KARA |
Emlik kuzu misâli, peşinden sürüdüğü
Hem de ritmik şekilde, o yârin yürüdüğü
Yola yazmazsam olmaz, şiirin âlâsını.
ziyadesi ile yazılmış hocam
kutlarım yürek sesinizi
saygılarımla