uyanma/ ölüyorum...uyurken kaşlarını çatamıyorsun ya beni divandan tamam da/ fikrinden benzimi atamıyorsun ya/ satıyorsun ya hemen ananın tarlasını bir çırpıda rüyanda emrediyorsun ya "oradan bana ev bak!" ; pek gülüyorum. çıkıyorum ya hemen o dik yokuşu/ sus bari uykuda huysuzlanma/ söz güzelyalı parkından içeri kıvrılacağım oraları bilir/ önce berrin ablanı bulacağım hadi allahaşkına/ ne kıskanacağım diyeceğim ya ona/ "geliyor-oyalanma-kalk!" ; çok korkuyorum. topluyorsun ya hemen tası tarağı gelmeyeceğim diye tutturuyor da helva yerken yakaladın ya/ elindeki koz sağlam şekeri sık inip çıkan çok şeker anan sana ben biberli bakışına/ hem de o şaki ruhuna ram çıkıyorsunuz ya eylülümle bir art arda yola açılıyor şehrimin yaza küs yanakları katman katman ; süsleniyorum. dönüyorsun ya sol yanından hayata doğru kavuşuyor ya gözlerinin bebeği adamlığına geliyor ya kalbindeki çorak bahçeye suyun vakti doğruluyorsun umudumun sırtı kamburlaşırken içerden sesleniyor hele anan: "uyan oğul-aş pişti!" berrin ablanı bilmem; ben ölüyorum. JD |
Şiirin kralını yazabilme hünerli, şiirin kraliçesine selam olsun...
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM