SANDIK LEKESİadını teslim alırken dilim kalbime karabasan bir örtü olacağını bilemezdi/m korunaklı dünyamın kırılan kapısından buz gibi kuzey rüzgârlarının kucağında buldum kendimi kaygan gecede tutunamayıp, bulandığım siyahlıktan ağır, koyu bir karanlık sarılmıştı boynuma bir fırça darbesiyle, çiçek kokularından uzak tuvalde değişti kaldı manzara duygu kırıntısı büyüdükçe büyümüştü içimde kırpılmış uykuları soluyorken odam akıl oynamıyordu yerinden kendime tarifsizdim tam huzura erecekken kalbim kendi elleriyle alevi tutmak için çabalıyordu sen nerden çıktın da ansızın ben takılıp ıslığının sesine ayaklarım yola boyun eğip göre göre yüz vurdum sonbahar/ın yüzüne siyah gözlerinden dökülen ateşten korkmuyorum artık arkanda tutuşan yeşil, çoktan bozkıra döndü lâkin, görmesem de hep bileceğim, geçmeyen bir sandık lekesi bıraktın sen ömrüme… Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |
şiiri ve değerli şairini içtenlikle
kutlar saygılar sunarım.