Han/ıma Dön, GelDemiştin ya hani ‘yoluna baktım’, Sabrımı tükettim yanıma dön, gel, Kapanmaz kapısı açık bıraktım, Bırak konakları han/ıma dön, gel. Bir gece yolcusu ardına düştü, Aşkın ateşiyle yüreği pişti, Feleğin tuzağı bir garip işti, Güneşim, doğ benim tan/ıma, dön, gel. Düşlerime düşmez hayalim puslu, Deli bir haylazım, değilim uslu, Bırakıp gittin ya gözümde yaslı, Hiç değilse geçmiş anı/ma dön, gel. Bakışınla girdin kalbime aktın, Yüreğimde sevda ateşi yaktın, Damarımda kandın, çıkmayacaktın, Akma bedenimden kan/ıma dön, gel. Fesleğen çiçeği kokulu tende, Ne sırdır, ne hikmet bulunur sende? Derman mı bıraktın sanırsın bende, Bir devri âlemsin an/ıma dön, gel. Zindanın içinde mahpus olayım, İstersen ellere hep küs olayım, Kimseler görmesin sis, pus olayım, Ayrılık kem düştü şan/ıma dön, gel. 30.Ekim.2010 23.15 Kem= Kötü |
İstersen ellere hep küs olayım,
Kimseler görmesin sis, pus olayım,
Ayrılık kem düştü şan/ıma dön, gel.......pek alıntı yapmak huyum değilsede bu finali almayı zaruri bildim.Konusundan kopmadan estetiğini korumuş nadide bir şiir.Bir erkekte olması gereken vefa hissinin kibir kokan inadına sert bir şamar gibi düşen şiirinizi yürekten selamlıyorum elinize yüreğinize sağlık.saygı ve selam.