KAYIP KENT
adımlarım beni
kayıp bir kente sürüklüyor, alabildiğince yalnız vurabildiğince çıplak benizler var. siyahın kasvetiyle mağrur insanlar. yollarda uskumru çırpınışı gibi, pervazlarda ağlamaklı bir çift solungaç gibi, kayıp bir kentin tam ortasındayım. yitirilmiş dualar gibi. başımı ne yöne çevirsem demirden evler, siyaha çalan iç bakışlar. susabildiğin kadar güçlüsün, anlatabildiğin kadar yalnız. adımlarım beni kayıp bir kente sürüklüyor. ruhsatsız ömürler işleniyor her sokakta caddeler kahinlerin mekanı tılsımlı yürüyüşler ipleniyor bir çocuk ağlıyor sessiz hıçkırıklarla adımlarım beni kayıp bir kente sürüklüyor. kent büyüyor gittikçe çoğalıyor yalnızlığım İÇİMDE SEN YAVAŞ YAVAŞ ÖLDÜKÇE... AYŞE IŞIK UYANIK |
kayıp bir kente sürüklüyor.
ruhsatsız ömürler işleniyor her sokakta
caddeler kahinlerin mekanı
tılsımlı yürüyüşler ipleniyor
bir çocuk ağlıyor sessiz hıçkırıklarla
tebrikler