Krizantemim!...
...
Hani bir şair vardı ya; Derdi ki bağlanmayacaksın Körü körüne. Oysa bağlanmak kötü müydü ki Bize öyle söylemişti? Seveceksin,seveceksin birini Ve de hep,o az sevecek derdi seni. Oysa sevmek bağlanmak mıydı Deli gibi? Krizantem çiçekleri vermeliydi sevgiliye Bir şeye bağlanmam derken O’nun seni,sen gibi sevemeyeceğini düşünürken Nereden bilebilirdi ki,onun yüreğindekini? İşte ondadır,bağlanmak hata da olsa Dostlar ağlasa da karanfillere Bağlama çalar ya bamtelinden Öyle sevmeli esasında. Yağmur yağdığında düşlemeli Sıcak bir ihaneti Toprak yorgan oluncaya kadar Çırılçıplak saklayabilmeli! Olsa da mesafeler arada Dağlar,şartlar ve de kanunlar Bildiğin doğruyu yapmalı yine Sevildiğini anlayınca bırakmamalı Değil ki dediği gibi şairin Mutlu olmanın yoludur aslında Bağlanmanın Körü körüne olanı! |
öncelikle şiirinizi beğeni ile okuduğumu belirtmek isterim.
Atilla İlhan gibi ''ben sana mecburum'' diyenlerdensiniz şiirinizden
anladığım o.
fakat can babanın ''bağlanmayacaksın'' diye söylemesindeki şey daha
farklı...
aslında o şiirin ana teması karşılıksız sevmeyi aşılamaktır...
bağlanmazsan acıda çekmezsin ,incinmezsin kırılmazsın ve tükenmez...
yüreğine sağlık farklı ve güzeldi şiiriniz