TünelOnu karanlık bir odada bekletin ruhumu uğurlayıp geleceğim. Veda… Kimdim? Yorulmayın, ben söyleyeyim. Ruhu üşümüş lafta ölümü bekleyen bir dilenciyim Durun. Az önce sahipsiz bir beden gördüm getirin mendilimi Ben giyeyim! Ben mi kimim? Ruhumun emanetiyim. Artık başla sevgili kehanetlerle yalnızlığı işlet Geceyi indir yüksüz bıraktığın omuzlarına ve kimli bir yalnızlık peydahla Ben kimim? Ruhum ağzımı bozma, beni uğurla… Hayır, dur! Hayırlı bir vakitten bahsetmeden sana ikindiyi hiç anlatma Yağmur şaşmış da görünmüyor onca damla Gülüyorum içimdeki bu sudan telaşa Kafiye arıyorum ben uyaklarım uyumsuzluktan çıkalı yola ki beni hatırla… Ben bir dilenciydim sahipsiz mezarlara Onlar çıplak bedenlerdi ve ben mendilimi giyiyordum ara sıra Haydi, yaşayan ruhlar size elveda! Ben mi? Ben bir seyyahım geziyorum orda ölü, burada yaşarcasına… |
Hani diyorum tanımasam seni; insanlar ölmüş sanırdım..
Kanırtırdım sonra düşündüklerimi..
İnsanlığımı ve bütün sevinçlerimi;
Bir güvercinin kanatlarına..
Bir mektubun değersiz posta puluna..
Bir dolmuşun arka koltuğuna..
Bir kumarbazın altmışaltı kartlarına..
Madarabazın birinin oyunbozan oyunlarına verirdim..
Hani seni tanımasam diyorum; nasıl severdim sokak çocuklarını, köprüaltındaki ihtiyar dilencileri,
bir şişe şarabı,paltomu,kaşkolumu sonra,
nasıl severdim herşeyi sonra..
Eyvallah
Maça kızı..