KalemSayfalar devşirilecekti bu yazıya Kalemin önderliğindeki orduyla “Yaz” emrini beklerken düşünce iskelesinde Denizin mavi tonu ne enfesti Martıların pehlivanca kanat sesleri Ve çığlıkları.. Mâziyi hatırlatıyordu belki Zaten kalem mâziyi anlatacaktı az sonra Yazarken kendinden geçecekti Kalem cızırtıları o şanlı ordunun Atlarının kişnemesiydi sanki Ne değişmeyen bir iklimdi! Adımlarını nereye attığını bilmeden Mürekkep bitti telaşını silerek Kapanmayan defterine.. İşte fedakarlık değil miydi bu? Milyonların göz pınarları Bu kalemden çıkan veya fışkıran Hakikat damlalarıyla beslenecekti Kapanmayan defterde Gürsel ÇOPUR |