Pencereden BakamayanlarÇatlamış asfalttır koridorları Boynu bükük odaların Sessiz ağlamalarında Derdini dinletemeyen Bir genç kızın duvağı Ağlamalı gerdanlığında Rutubetli mesken tılsımı Pas tutmuş küpede Kurumuş yaprak bahtsızlığı Dökülür ve döker zemine Hissiz kitap kaplığında Duyguların pörsümesi Gelinlik pırıltısını unutan Suda kuruyan eller Kör aynanın tülbendinde Dönen makara tıkırtıları Yüzüğü ıslatan biçare gözlerde Tavana haykırışın kubbe parmakları Tutamayan ve tutulmayan kısmette Unutulmayan hatıralar geceli bekçi Gezip dolaşan meltemin dostluğu Bir şey anlatamıyor bu odaya Odada gözyaşı varken Başlar yerde halıdan öte Desenler içini kemiren birer çizgi Duygu labirentinde girift sarkaç Belini büken balkonların buharı Çay demini karartıyor gündüz elbisesinde Zaman aritmi bir kuşak Yelkovan tırnaklarında iğne acısı Çıkmayan acıdır ruha yapışan Pencereden bakamayan oda sakininde Gürsel ÇOPUR |