Feyza'nın kadınlarıanne cennetde düşürmüş kokusunu ayaklarının altına ömürler serilmiş yolunu melez ceninler beklemiş başına taktığı tek derdi hotozlar göz yaşları biriktirmiş sokağının sarnıcında çocuk elleri kar kokar sokaklarda bulmuş ömrünü yüzünde ağlak lekeler kötürüm dizleri düş moru hayatı sağrısına yüklemişler altını ıslatan bebekleri olmuş birde tahta beşikleri kaç arefe ağlamış bebekleriyle senfoni kadın ayazda bırakmış düşlerini ellerinin arasından akmış hevesleri dünya ne kadar soğuksa o kadar yanmış teni yaş biriktirmiş geçen yıllara şehvet alnında dogum lekesi aşk gün sarısına aşık olmuş birde o adama nar kentinden gelen sesleri dinlemiş "Ah mine’l-Aşk" kurşun kalemlerle sevmiş bağır çağır yalnız mısra olmuş ıslak kağıtlara fütursuzca sevmiş... |