ELİF DERDİ LAM DÜŞTÜĞÜNDE AKLINA MİM
Sen kayıp şehir
Ben gecesiz kalmış gün Ve olanca hızıyla dönen dünya Kayıp şehir Aslında su ateşle bir olduğundan değil yaşam ölümden ibaret olduğundan acılar Yalnızlar rıhtımını mırıldanır sırtlan güncesi sevdalar Istırap bu bir şarjör kurşun bir revolver gerek her birimize Planı tutmaz ise iblisin bir daha bir daha sıkmaya Şehriyarlarımız vardı eskiden ellerimizde ucu yanmış mektuplar Elif derdi lam düştüğünde aklına mim Hikâyesi uzun lakin misali kısa bir rüya bu Rintlerin üryan doğduğu dünyada hayalbazların çığlığı bu Gece Gelme istemem başka rüzgârlar dağıtsın bu gece saçlarını Ave Marıa Ellerini uzat Lavinia avuçlarım titrer ağustos zifirinde Cesareti yok artık Anka’nın Kafdağı bir daha dile gelmeyecek Ellerin uzak lavinia, derdin ya elleri var karanlığın öğrendim Gün Gideceksin demek resimlerini de al yanına yakmaya kıyamadım Üzülme bu ateş yakmaz beni ki sen kor hiç olmadın ki Neden diye söylenir şimdi köşe başındaki ayyaş neden –kim bilir ki- Dünya Deli dediler önce adına sonra ne söylediler bende unuttum Üstelik sokak bir ona gülmezdi Nasılsa ölürüm bir gün çocuk derdi Yakın cesedimi derdi Aslında ölüm avuçlarının arasında ki hatırada gizliydi Adı neydi Ki ben yeni yetme O ise kimdi Kuklacı denirdi arkasından Kuklacı Kari okurken eskiden bilinen bir dilde elindekini Usul dan titrerdi sesi Kimse yokmuş meğer derdi kimse yaşarırken gözleri Lavinia dedim ya uzat ellerini Ahir artık tüm şehir gözlerimde Cesedimi yakmışlardır kuklalarımın şu anda Istırap bu bir şarjör kurşun bir revolver gerek her birimize |
Ben gecesiz kalmış gün
Ve olanca hızıyla dönen dünya**
E bundan sonrasi Allah kerim der gibi..
Güzeldi anlatim Sair yine derindi..Kutluyorum..
saygilar