Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
geceleri yalan söylüyorum kendime sirenlerle sevişiyorum sen henüz doğmamıştın o zaman sürprizler hazırlıyorum sana pencerenin pervazından binip gidiyorum ilk trene karanfiller arasından geceleri ölüyorum diye yıkıyorsun hemen ellerimi
hep yasanmış değilki rüyalar bazen baka kalmak ardından bir gemide yolcu olmak kadar güzel oysa bir filmde kahraman olmak gerekmiyor hatta seyrekmek daha güzel bazen ellerin kirlenmiyor sonunda gidilebilecek yolları düşünmek daha güzel bence bir filmin ortasında yaşamın ortası gibi değil sıkmıyor boğazını durmadan çekirdek molası veriyorsun istersen hayal etmek ne güzel her şeyi yer değiştirte biliyorsun istediğin her şeyi Çarpıp topluyorsun küçük anonim öpücükleri
Ve kutulara itina ile depoluyorsun ve biliyorsun ne denildiğini gökleri ıslakmak için yanıyorsun elden ele veya bir dondurma gibi dudaklardan kayıyorsun Yapışamıyorsun, yakışamıyorsun hiç bir seye oyalıyorsun insanları konuşmasınlar diye bıraktığın gibi düşmez değil omurga Çok fazla canın yanabiliyor oysa Neden, sihirbazlar ayarlıyorlar dozunu
aşk ve ışık el aralığına her geçişte Erik ağacının dibinde gölgen
kaymak gibi dudaklarından Tutacaklar seni başka uzağa, gidemeyeceksin
Lanet, beddua, küfür hepsi sahnede son bir defa bakmadan nasılda ıraklaşıyor her sey
rüyalarını bir adada terk edederek son bir defa bakışamadan Evde bir renklendirme veya sitede tüketilen ışık ve umut her geçişte düşüyorum dudaklarından
ellerinde götürür oysa sonsuz bir geceye yerleştirmek için bilmektesin yarım deliyim Bu yüzden kalmak istiyordun oysa gümüş bir tepside
bir bardak yeşil çayda ne zaman söylemek istesen söyleyecek şey bulamıyorsun ve dalgalarında çağırıyor seni Ve deniz senin yerine cevap veriyor daima aşıksın yanında kalmak istiyorsun Şimdi, korkmuyorsun gözlerini kapatıp yürümekten Bir alev içinde yanıyor oysa dünya
sahile çıkmış bir balıkçı çok uzun süre seyrettikten sonra denizi yalnız bir kulenin tepesinden birden fark ettiğinde yanlızca kayıp limanlara görünebiliyorsun oysa kanatlarım vardı benim bizi dalgalar kurtarana kadar Ama kendisi de kırıldı gökyüzü açılmadan az önce Terk edilmiş ve neredeyse bir adam bilgeliğinizin altında battı
Bir taş gibi yanında kalmak istiyorsun Seyahatte gözlerin kapalı Bir alev içinde yatıyor dünya size sirenler dinlemeye alıyorlar ellerinden tutup sonsuz bir gece geçirmek için bal gibi, güneş batmada göz yaşlarımızın notrö damında nerede aranacağını gösterir sana çöp ve çiçekler arasında yosunlarda, rüyalarım var
Çocuklar sabah erkenden aşka doğru eğrilirler bende esnerken öylesine biri ayna tutuyor hep yanına serilmek istiyorsun Şimdi, hiç korkum yok gözlerim kapalı yürürken
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yara şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yara şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yine güzel bir şirini okudum yara kapanası yaralar
kanamsı durmazmı bu yaraların bilmemki çaresizlikmi
yoksa... iştebunu bilemiyorum kutlarım yüreğin sesini
sevgilerimi bıraktım sayfana ablam hoşçakal