uslanmaz ki
uslandığını sandığın an yanılırsın
durmaz ki
durduğu sanrısına kapılırsın
kaybedişin çözümsüzlüğüne takıldığında
kaçarsın merkezine doğru evrenin
renkleri soluk halleriyle algılarsın
anlamazsın ki
kendine düşman kesildiğinde
anladığın fikrine kapılırsın
uzayın derinliklerine doğru genişleyen ıssız coğrafyanda
bir hiçtir ömrün
kendi ruhuna gömülürsün
çözemezsin ki
çözdüğünü zannettiğinde
aslı astarı olmayan bir yalan kadar değersizdir gerçekler
kanatır-acıtır
acıdığını hissedersin
-ki acımamaktadır aslında
o bildiklerin yanılgıdır
kurulan zihninde
duyulmaz ki
çevrene uyum sağlamakta sıkıntı çektiğinde
duyulduğu konusunda ısrarcısındır
içindeki çığlık yer küreyi titrettiğinde
sığamazsın ki
şehirlere
sen aynısındır
şehirler farklı olsa bile
üçüncü halleriyle algılamaktasındır sözcükleri
içinden çıkılması zor bir paradokstur yaşam
çıkamazsın ki
yoktur çıktığını varsaymaktan başka seçeneğin
ama unutulmaz ki
sen de yoksundur unutmaya karar verdiğinde
kendini inkâr edercesine yalanlarken kendini
kendinden saklarsın benliğini
ama saklanılmaz ki
kaçışlar vardır
derken kaçılmaz ki
yeryüzü ‘insan’la kaplıdır
suçlanılmaz ki
birçok suç cezasızdır
incitir-acıtır
-ki aslında acımamaktadır
sadece acı çektiğinde karar kılmışsındır
eriyip yiterken gövden kendi boşluğunda
sevemezsin ki
boğazında düğümlenen yumrudur sevgi
ağlayamazsın ki
dolduğunda gözlerin
içine akıttığın dünlerdir gözyaşların
değiştiremezsin ki
koca harflerle değiştirmek istediğinde dünyayı
yaşlı bir inatçıdır dünya
dibine kadar günaha gömülü
vazgeçemezsin ki
sızlarken burnunun direği
korkaklıktır korkarken kendi gölgenden
bilemezsin ki
bilinmezlik üzerine kuruludur evren
korkutur-incitir
kanatır-acıtır
-ki acımamaktadır aslında
her şey yerli yerindedir sen yokken
göremezsin ki
baktığında anlamsızlıktır dünyayı çevreleyen
inanamazsın ki
inançtan yoksun kalmışsındır kendini ararken
bulamazsın ki
arayıştır yaşamını var eden
ama yaşanılmaz ki
istediğin gibi
çabalar boşunadır
susuşlar vardır sadece
kopamazsın ki
bir son vermek istediğinde her şeye
iliklerine kadar işlemiştir
öyle sandığın kadar kolay değildir
/ kopmak hikâyenden…


Şubat 2009 / Ağrı