yeniden sevdimbir güvercin uçurdu çocuğu dağlara doğru tırmandı ırmaklar dut ağacı kiraz döktü manolya açtı yıllanmış çınar; dünyadaki bütün silahlar yok oldu gözleriyle vurdu avcısını ceylan camide çan çınlarken kilisede okundu ezan… ve ben yeniden sevdim! harabe han köşesinde sızmışken sarhoş yüreğim bir ses fısıldadı kulağıma -ben geldim! sen geldin kalbi kınalı kız, kondun göğsümün sol yanına yaralı bir serçe gibi ürkerek ve titreyerek sürdün perçemini yanık tenime… biraz geç kaldın, gözlettin yollarını belki de bu yüzden hep açık bıraktım hiç yummadım ellerimi; sevdiğine de sevdiğime de inanmazdım görmeseydim kirpiklerinden taşan gözlerini. unutma, gün gelir de gidersen benden bir ağıt yak benim için sessizce bırak başucuma; dönecek olursan eğer bir gece vakti ya pencereme bir taş at ya da ıslık çal! ö.n |
oysa öyle kırmadan iliştiriyor ki sitemini.
olgun bir adamın şiiri bu.
olgun bir adamın duyguları.
helal olsun şair.