/ah anne

kanadımda yangın kalbimde ayaz

ruhumu neşterledi bir ince naz/



intikam soğuk mu yenir anne! ölüyorum



seni seviyorum nakaratları

kırıldı dilimde anne

okşa saçlarımı




kirli yüzlerin kapak olduğu yaşamda

ay geceye küstü

yakamoz gülüşlerim kayıp

sen gördün mü anne




ah anne

ellerimin kınası solmadan

üfle ninnilerini

uyut beni güneş doğan yarınlara

genzim yanıyor






her ayrılıkta sancı tohumları yeşeriyor

aklım feleğini şaştı

söyle anne

ne vakit papatya doğuracağım

bakma yüzüme



Hani çocuklar bir oyun oynarlar,zorda kaldıklarında elleriyle önlerine doğru yay şeklinde bir hareket yaparken "gıncırrık" derler.Artık bunu yapana ebe olan elleşemez.O kalesine sığınmıştır ve kapıyı da kilitlemiştir "GINCIRRIK"diyerekten.


Yukarıya şiirin içinden cımbızla alıp kopyaladığım dizeleri müstakilen okuduğumuzda bir ana şiiri okuyoruz alenen.Bir kız çocuğunun(büyümüş olması onun içindeki çocuğun da büyüdüğü anlamına gelmez)hayatın içinde koştuğu engelli de karşılaştığı her engelin şaşkınlığı ile yüzünü hep annesine dönüşü hep ondan minnacıkken de sığındığı ana kucağını istemesi.



E ama işte yeşim Deren Farkı burada ortaya çıkıyor.İçiçe geçmiş içeriği ile bizlere yine muhteşem bir Madein Deren Alameti Farikası




sunuyor.Çünki Bu bir ana şiiri değildir tek başına.





suskun yüreğimin

kuytulardaki vaveylasında kurşun yarası

aslan yelelerine sakladım

dilimi yakan sövgüleri

poyrazımda üşürsünüz adamcıklar

geri dönün!



Ülennn diyor.Adamcıklar(adam olamayanlar)aklınızdan bile geçirmeyin trivri eğlentileri.Cephanemi suskun yüreğimin kuytularında aslan yelelerinin arasına sakladım ve dilimi yakan sövgüleri.Esersem poyrazdan eserim buz kesersiniz.En iyisi mi geriye dönün marşşşş:)



Tabiiki burada oturup baştan sona kadar şiire otopsi yapacak halim yok.Ayrılık acısı çektirilen bir yürek ve canı yanmış bir sevdanın hala acı çeken ama ,vakarla meydan okuyuşunu; durumdan vazife çıkaranlara ; öte yandan

yukarıda da değindiğim gibi çocuklaşıveren, anacağızına onun şefkatine,birikimine,onayına sıgınan o deliyüreğin öyküsünü kendi muhteşem tarzıyla bizlere sunan

Yeşim DEREN göstermiştir ki, son dönemde içerik,imge ve duygu tıkanıklığı gözlediğimiz internet şiirinde asla böyle bir sıkıntı yaşamamaktadır.Zira onun ufku rüzgarı ve yelkeni şiirlerini hep güzel diyarlara taşıyacak kadar pozitiftir.O bir şiir delisidir.Ölçüp biçmez acele etmez bekler geleni sarar sarmalar ve önümüze her seferinde

dünya güzeli bir bebek gibi koyuverir.



Teşekkürler Yeşim.iyiki varsın ve bizler iyiki seni okuma şansına sahibiz.