Tebessümle başlamak istedim yoruma lâkin diğer yanda yaş süzülüyor gamzelerime. Ne fayda dökülmeli şimdi bu kaleme.


Duruşlar, vuruşlar,- soluklanmalar- ve noktalar. Şiire giriş, gelişme ,sonuç olsun bu dediğim üç kendini bilmez küme.


Hani nerde bütün, ne gördüm , ne dedi kalem de böyle burkuldu içim , dedim. Diyorum da. Ne güzel gelin demiş- ki bu kelime saçlarımdan ayak bileğime kadar titretir beni- sonra ne güzel ifadelerle şiir eline değdirmiş okurun gözlerini , yüreğini.


Ama,


öyle parçalı dokunmuş ki öpmüş mü sövmüş mü bileği belli değil.

Niye mesela der kalem şimdi,


"oysa bilirim ki
bir adı hayatsa aşkın
diğeri uçurum"

burayı okurken ikinci dizede "eheeyy dedim başladık masala bu böyle ama ölüm veren tarafı da var " dedim son dizeye geçmeden. Ve görüyorsunuz ki son dizeyi zaten içimden geçirmişim. Sonra sevdim şiiri öyle devam ettim. -tamam başta gelin kelimesiyle sardı kalbimi şiir ama gelin var gelin var değil mi efendim-


Sonra,


"kelimeler firar etti dilimden
ah bir dillenseler
kan damlayacak uçlarından"

burada yüreğimi ittim bir tarafa. Kanıyor dudaklarım çünkü - neyse de. Son dizenin bir öncesiyle imgeleşmiş bütünlüğüne daldım hakikaten başarılı. Neden peki hani imge nerede değil mi ? Şöyle ki,

kan damlayacak - kelimelerin dillerinden-

kan zayıf kelimedir, aynı şekilde damlamak da ve kelime de fakat burada kelimeye dil verilmesi ve kanın damlaması mükemmel bir bütün oluşturmuş. Bunu çok beğendim -hatta aldım bohçama-..


Ve kalbimin atışlarını hissettiğim yer ;

"nefesim nefesine karışmamış
dudaklarım teninde iz bırakmamış

- şu iki dizede hakikaten ki yemin olsun utancım titredi. Ne demek ki bu yani utancın titremesi diye bişi var mı ki ?

-var tabi. Ha sevdiğimin dudakları dokundu buzuma ha ben bu harflere...--bu kadar da çıplağım işte-



sanki onu hiç sevmemiş gibi
gitmeli
gitmeli "

-sonra da hikayelere düştüm burada. Hep gittik ve de hep gideceğiz . Adı sözde " aşk" değil mi o halde hep başlanmadan bitilir olabilecek mi ki yalan söylüyor diyeni alemin ?

- ben diyeyim ki yok öyle cesur -can(sız)-



Ceket sarmadı beni. Ha olmuşken çıktım ha hiç yokken omuzlarımla kaldım-tek değil mi her iki tarafı olsa ne olur olmasa ne-


Ve,


şiire gelince az dizginleyip kalbi bakarsak hakikaten başarılı. Yine bir kalemin kendine özgü duruşunu okumak keyifti . Ve de bu kadar az kelimeyle bu kadar güçlü şiir dedirtmek dökülene zor bence ki bu sebeple de kutluyorum. Ayrıca harf hatasızlığı da hoşuma gitti ne kendi karışmış alfabede ne de okur şiir dilinde.


Daim olsun kaleminiz artık gidiyorum..

Sevgiyle.











**Havin_** tarafından 11/17/2009 3:56:12 PM zamanında düzenlenmiştir.