EFLATUN KAHIR
Hangi itin kayıp tohumusun sen
Adam satmayı seviyorsun Bir irin gibi akıyorsun kendi şehrinin ırmaklarında Boğduruyorum kendimi kuru dallara sana vurgun kaldığım için yalanları seviyorsun sadece giz olana ucuz mu dedi çekik gözlerin sana bir fotoğraf gibi duran pamuk ovalarını ben ah çekerek izledim bizim Halil kardeşin karısı kızanı ırgattı oralarda ayağından diken aldırmaz saklar acısını ÇUKUROVA Gidin ulan gidin bu göğü bu yamaçları bizlere bırakıp Toprağın aman demeyen kullarının dilinden ne anlarsınız siz Bizlere bırakın dalında binbir renkli yemişleri Kızıl çamurun da Geç ödenen gündeliğin de adı umut olsun Ey türküsünü torosların karanlığında bile ayışığı kadar parlakça saklayan yiğit Sana , kavgayı çağıran sesince varız Unutmadık gaz yağına batırıp pamuğu, geceyi gündüz ettiğini Renkli panayırlarda iki kuruşluk balonlara bakıp ağlayan cocuklarını da unutmadık Kurşunları eriten sevda ateşinle gel yine Göster kahpe döllerine İnsan oluşun kuşatılamaz erdemini SARP ÖZDEMİR |
aslanlar gibi şiir...
saygı ile.