ROCKET
sadece mavi bir paket
ve bıraktığı hatıranın izi yattığım yerden dokunuyorum kırılmış kemiklerime asfalt öyle soğuk ki şaşırmış gözlerimde bir sahte gülüşün endişesiyle öldüm burada değil oradasın dövülmüş bir masal diyarında huri ben sana geldim çığlığım gömüldüğüm balçığa orta yerinden kesilmiş bir kağıdın diğer yarısına küsüşünde kanadı yollar ben bir kenar mahallede öldüm incecik parmaklarını tutarken çekik gözlerine bakarken dalarken kıpkızıl öyküsüne gülüşünün ellerimde boynu bükük çiğdemlerle yürüyorum adresini yitirmiş bir seyyah sabrı tutuşmuş bir bilge hüznüyle mendilci çocuklarla konuşmuyorum artık fitili tükenmiş lambalarla birde birde çılgınca çiçeklenen akasyalarla kırgınım bulutlanan bir umudun yarına devrilen sancısında öldüm burada değil oradasın titreyen dudaklarında şark vilayetlerinin çoktan unuttuğu bir şarkı ben sana geldim baharım hiç çektiremediğimiz bir fotoğrafa yitiremediğimsin belleğimde can çekişen bir ceylanın iniltisi SARP ÖZDEMİR |
sonuna kadar