Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Hak söz değilse sustur dilimdeki demeci
Tökezlediğim bu gün yardımına muhtacım
Ruhum zikre doymadı doksan dokuza açım

Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Yazarken ahvalimi kelimeler yetersiz
Özenle dolaştırıp gezdirsem de imleci
Uçuşan harflerimin manaları çok fersiz
Nedendi Rabbim neden, çektiğim bunca eza?
Hikmete sual olmaz, sebebi bilmem keza

İnandım her işinin bin bir hikmeti vardır
Sınanmaktı belki de alınan her bir nefes
Bilmeden söylediğim yanlış sözümü durdur
Faydasızsa kalemim rahmetini hemen kes
Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Kendi kendine gezer ilhamımın imleci




Açılsa nefs bürümüş kalbimi örten perde
Dokunsa aç ruhuma lütfundan bir inayet
Özüme ihtiyaçtır; bedenimden ziyade
Manevi varlığıma bahşet yeni hidayet
Rabbim, Rabbim yine ben bir yerde tökezledim
Bir an gaflete dalıp yanlış bir yol izledim

Rabbim âciz kulların sana karşı çok nankör
Kâinat emrimizde şükretmeyi unuttuk
Dil duasız, el tutuk; gözlerse nimete kör
Dünyevi isteklerle aklımızı uyuttuk
Tökezlediğim bu gün yardımına muhtacım
Ruhum zikre doymadı doksan dokuza açım




Kabarmasın dilerim ene’ nin aç damarı
Kendimi sorgulayan feyizli süreçteyim
Âtime yön verirken feleğin bu şamarı
Savaşım nefsimledir, dışta değil içteyim
Sen, mahiyetimdeki fakrımı bilen Allah
Şekvâ kapımı kapat, fikrimi bilen Allah

Rabbim Rabbim yine ben bir yerde tökezledim
Aşkla atan bu nabzım durur gibi oluyor
Hiç bir şey tat vermiyor, huzurunu özledim
Fâni olan dünyada mühletim mi doluyor
Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Hak söz değilse sustur dilimdeki demeci!




Müjgân Akyüz/MAJ