Ellerin , Yüzün, Gözlerin Ve Birde Ayrılık
Dalgındım biraz kanepe kenarında duran yastıklar kadar
Gözlerini dikmişti üstüme bütün oda Hüzünler dans ediyordu tenimin kıvrımlarında Cadde ki araba sesleri penceremin içinden Az çok vuruyordu kulaklarımın memelerine ve yüz üstü düşmüştü hayallerim kan revan duruyordu kanayan yüreğim avuçlarımın içinde Bazen diyordum kendi kendime küfür edercesine yedi ceddini düzdüm ulan bu sevdanın daha ne alacağı var ki Sonra töre cinayeti gibi namlusunu çevirmiş bütün anılar Tek mermilik ve kurşun deldiği yeri kanatarak fırlıyor dışarı Dargındım zamana zamanda dardı zaten bana Öfke nöbetleri tutuyordum vardiyasını kaçırmış işçiler telaşında Servisimi bekliyordum azrail kınından çektiğinde uyduruk tahta kılıcını Vuracaktı başım yerinde olursa , bana göre yoktu çünkü düştüğüm hayaller kayboldu Bir orhan veliyi anlamaya başladım bu İstanbul’u gözlerin açık dinleyemezsin zaten Ya kapatacaksın tamamen perdelerini kapanacak bütün boğaz ve meydanlar ya da aç gözlerini öldürsün bütün parfümeri dükkanından çıkma Begonya kokulu kadınlar Paltosunda yırtık dekolte fahişe taşıyan var mı ? ? ? Donuktu dili gecenin üşengeç kelimelerin titreyen senfonilerinde ay katili oluyordu yıldızların Yıldızlar düşüyordu bütün mezarlara dili geçmişti bütün cesetlerin , musalla taşlarına yazılan isimler kadar anlamlı değildi işte ismimiz seninde bir farkında yoktu herkes gibiydi işte yüzün,gözün,ellerin ve ayrılıkların .... Karın tokluğuna çekiyordum bu sevdayı İspanyol meyhanelerinden çıkma sözlerimle seviyordum seni Bütün şirke koştuğum küfürler sevdanın bir köşesinden tutukluyordu beni Bu milyonlarca insan neden seviyordu ve ayrılığı bile bile bu acıyı çekmek hangi kanunun yasal prosedürüne uyuyordu Seven mi zalim , sevdiren mi ... Yoksa hepsi bir tuzak çektiğim acılar mı kâr kalacak Sende aynısın işte Elin Yüzün Gözlerin ve Ayrılıkların ..... Muhammed YALÇINKAYA /... Ölüler konuşamaz ve sessiz ağlardı mezarlarının başında toplu katliamlar vardı tarihin her sayfasında . Yaşayan ölü katliamı hiç düşmedi sayfalara çünkü bütün ruhlar çığlıklarıyla susuyordu gözyaşlarına .. Muhammed Yalçınkaya ..../ |
Ölüler konuşamaz ve sessiz ağlardı mezarlarının başında toplu katliamlar vardı tarihin her sayfasında . Yaşayan ölü katliamı hiç düşmedi sayfalara çünkü bütün ruhlar çığlıklarıyla susuyordu gözyaşlarına ..
bir şiir daha okursam kendimi kaybedeceğim... muhteşem anlatımlar... DEMEK GİDİYORSUN? şiirnizi okurken o kadar ağladım ki bu şiiri okumaya cesaretimi zor topladım ama bundan sonra kini okumaya cesaret edemeyeceğim... kelimelerin hakkını vererek yazdığınız şiirleriniz ve ustalıkla taşıdığınız şairliğinizi kutluyorum... koca koca saygı sevgi ve selamlarımla...