en yüksek piramidin irtifasında durmak
bütün perdelerini düşürmek gözlerinin
akışını izlemek yaşamın kodlarını sıralamak
şifrelerini çözmek körlüğün ve biranda perdeyi aralamak
işte orda burda heryerde akan bir devinim
laneti kalktı ömrümün
koklamak duymak
tatmak dokunmak
kir pas tatlı hoş
işte
hesaplı hepsi zerresine varasıya muntazam
farkında veya cahil
tek mihengi oynasa içine çökecek bu devasa
nekadar körmüş meğer gözlerim
ve aklımın kabı nekadarda boş
bir gönül enginliğiymiş beni ayakta tutatan
bir hesap tutarlılığı atomlarıma ayırmayan
bir kalp kıpırtısı kadarmış ömür denen yalan
ortasında bu yerin
sokaklar cadeler insanlar
ülkeler açlık kavaga
bir çığlık düşer her sabah gazetelerden rüyama
bir arsızlık bir yoksulluk
bir yoksunluk
bir kıpırtı sabahın köründe
çiçek çiçek gezer kelebek ruhunda
işte
bir yanılsam mı
bu
bir bir bir
bir
olmak uğrunamı bukadar parçalanma
tek olandanmı bunlar
bu ilahi trajedimi yoksa yoksa komedya
olabilirmi
bilmem
evet yine geldin sevgili cehalet
hoşgeldin
oh be ne rahat bi dünya....