masallar anadoluya yakışır
serap düşünde anadoluyu taşır
gün kendisini toprağına sererken
kor kızıl ateşi serin çeşmelerden ruhuna rüzgarlar taşır
çıplak çocuklar koşturur sokak aralarında
eskimiş damlar anlatır serüvenini sokağın
kaç çocuk büyüdü bu taşlarda yollarda
kaç gelin ağladı kaç aşık yolladı sürgüne
toroslardan ağrıya süphandan karacadağa
ziganadan ıstrancalara filizler çiçekler
aşklar anadoluya yakışır
masallar anadoluya yakışır
baharın pembe teni yaylasına
yazın sarışın renkleri denizine
kışın apak rengi dağlarına
sonbaharın kaverengi sarımsılığı ormanlarına
kızıl sarı mavi yeşil mor eflatun
bütün renkler başına tac olur
renkler anadoluya yakışır
kucak kucak bebe yetiştirdi insanlığa
her varım diyenin biyadına geldi yolunu soludu suyunu içti
beyler ağalar paşalar krallar peygamberler veliler
sergerdeler dervişler deliler
onun kadar merhametle kimse sarılamadı çocuklarına
sevemedi öz anaları bile onun kadar
dağında bağrında sakladı asi çocuklarını
aşıklarını peçeğine sardı sakladı yeşertti sevgilerini
ençok başkaldıran çocuklarını sevdi babacı değildi onunda aşkı
anaç ninniler yanık ağıtlar
otunu böceğini insanlar kadar korudu
masallar anadoluya yakışır
o özgür çocuklarının sabırlı inatçı tanrıçası
masallar anadolya yakışır
o hepimizin dolu dolu anası...