K ü ç ü ğ ü mdaha ana yatağında düşen ilk sancıda doğar bir kıvılcımda şevkatle beslenir kucaklar bir avuç halini ana kucağında beslenir verilen nimetlerin en bereketlisiyle melekler diyarından özenle gözlerindeki yaşı siler küçüksün ağlamak olurmu göz ucunda ellerinde yumuk yumuk harita çizer durursun kendi doğrunda korkmadan atmak istersin adımları gülücükler uzanır gönül diyarına oynaşan kelimeler düşer bir iki dilinden umarsızca nasıl anlaşacak seninle dillenenler geçer zaman düşer hece tek tek kelimeler sarı bukleler takılan saçına kurdela eşitlenir karamel bulaşığında gözlerin nemlenir ağlamak silahındır nazla salınışın ellerinde kirlenir cemreler düşer haykırışında ince nağmelerde kitlenir küllerine düşer gece sabaha kavuşur beklemelerinde geldiğinde; boz bulanık hayatların neşesine düştün sen melekler diyarından aileye kavuştun gül yapraklarından kokun cennet koklanır hayat suyunda gecesine düşen hasretle özlem karışımında ruhun bahar bulaşığı ya gelmeseydin yarım kalırdı her bir hücrem özleminde ne yapardı ellerimdeki acizliğim çığlığın doldurmasaydı evimi ne yapardım ben gökkuşağı gelseydi gülücüklerinde senin yerine ya gelmeseydin boğardı evren beni kalırdı yalnız yalpalayan özleminde geliverdin hayatımız seninle varlığa dönüştü sensizlik bir anlam kazandı büyüdü küçüğüm hedefi vuran gül nağmelerde dile gelir tık nefesimde seninle güzelleşir n.altın 03/05/2010 arkadaşımın özlemle beklediği bebişin aileye katılması sevinciydi satırlarıma düşen.. iyiki doğdun refia bebiş... |