Camus tan Nostradamusaya
.sız tarih denen yosmanın içine
söyle sıradaki kurban kim masallarını bile kirli medeniyetlerinin çarp göktaşlarını ruhumuza ufkumuza korksun kendinden çığrından çıksın infial ve çatırdasın zihnimizin çöplüğü korku esarete davetiye sabahlar ırakta çocuklar var kahvaltıda ve akşam yemeğinde filistinde şarap ritüeli bir h-ırzsızlık sokaklar insan döllüyor her doğan bir diğerinin sırtında ölüyor sen belleği kırık şizofren yosma yürüt çarkını beyninin ve sengibilerin felaket atına bindir mızrağını ruh doyumsuzu bir medeniyet zırhı hepimiz altında kalalım bu tecavüzün boynumuzda kalsın şehvetli ısırığı büyütüyorken bir mehdi birdiğerini bırak boğsun bizi kendimizin elleri artık cehennem diye yalvarsın kalabalıklar sahte cennetlere yer kalmasın dimağlarımızda çoktan kurudu göz pınarlarımız kendimize satalım kendisiliğimizi vitrinlerimizi etimizle parlatalım sabah boyalarımızı sürelim yokluğumuzu isimsizliğimize beğendirelim yetmeyecek bizi bi güden bir daha gütmek isteyecek söyle sıradaki kurban hangiliğimiz ve tanrılar kimi istiyor söyle kim bu tanrılar ne bu gereksiz grek gevezeliği hangi yanımız duyumsuz ruhumuzun girdap zenginliği sunağın dibine kim serilecek yine göktenmi gelecek yoksa sudan mı dağdan mı felaket söyle güvenliğimiz abcd ye mi emanet yoksa sadeceyemi.... |
güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla