yedi tepeli şehrim
seferinde insanlarımın
gün be gün
büyür büyürken elleri
fukaranın
gecekondu
zenginin
vurgun yeri

şimdi
başsız insanlarım
dolaşır
tepesiz şehrimin
kalabalık ıssızlığında
yankesiciler cepçiler
legal
illegal
hırsızlar işbaşında

haliç boğaz ve
marmara
pislik akar
kokar kokar
alınan nefes
geniz yakar
boklu balıklarla beslenir
istanbullu
tosunlar

nohut
kömür rüşvetiyle
aç suskun bıraktırılmış
halkın
oylarını
imanlı yönetim
kapar

ondandır
yüzlerin karası
kışın kapalı
ganimet havasında
rahmet yerine
asit yağması

anlamlıdır
kara kömür
kara yüz
imanlı demokraside
kara var
yitik şehrimin
adında
asit/ane var
söyleyin bana
söyleyin dostlar
bizansın
ne suçu var

artık
çok şirketli
tröst kartel şefleri
şehrimin hayalet sessizliğinde
fink atar
dolgun vucutlu kızlar
sikreterlik yapar

kesilen deve
ve apron
hava alanı
çağ atlar
garantidedir uçaklar
imanlı bilim
patlar

ve duyulur
bir anadolu havası
uzaklardan

fatih ile çemberlitaş
arası
yakar beni çarşafların
karası
bir yanda fuhuş
öte yanda
üfürükçü parası
söyle bana gülüm
beri yandan
öte yana
başka yol mu var
ağlayan gözlerim
istanbul yağar.


4.5.2010 Mönchengladbach.