Yettim bre..Epik bir yetişle..

Rutebetsiz çayırlar bana gözyaşını, hatta kuruyan gözleri anımsatsa da..gidilmez, sanırıdır bu dedi içim..

Hem kanatlarından olmuştu İkarus da güneşe yolculuğunda, sanırım onun lanetidir kelebeklerin kanatlarına sinen..

Epik bir yetişle dedik ama şiirin lirizmi ayrıca düşündürdü ve biraz da seki görevi yaptı; hızımızı kesti. Hızla okunup geçilmeyecek kadar sır barındırıyor gibi içinde ya da ben kelimelerimi bulandırıp onlara derinlik verme derdindeyim şiirin berraklığına karşı..

Şiirdeki karşılaştırmaya bayıldım ama, İkarus'un kanatları balmumundan, kelebeklerin kanatları da en ufak darbede dağılan, bozulan bir yapıya sahip. Dolayısıyla yağmur veya ateş bozar..şiirin yağmuru kanatlardaki o melanin ise rengarenk serpilmiş şiire..Kanatlardaki olağan üstü fotonik zerreler,kristaller balmumu eridiği zaman balmumunda da bulunabilir, ya da güneş ışığı ile birleştiğinde belki de ebemkuşağı dediğimiz şeyi oluştuturuyorlardır:)

Bu kadar gevezelik ettiğim yeter şiir..

Şiirin ardındaki insan nereye gidebileceğini hesap ediyor.. Bir yanı yangın, bir yanı yağmur ve kendisinde ise sadece kelebek kanadı var; kelebek kanadını pusat bilerek nereye gidebilirki..

Huff..

Senaristik demiştik en başta. Evet, senaryo havası var bu şiirde de..

Selam ile..