karadenize baraj kurdum
yeşerecek buğdaylarım
hep orospu değil zamanı satan
düşünü yaşatıyor
alaca karanlık değil bazen
geceye tutunan hazan
açılsın diye çiçeklerim

Kurakta
Suya inen yanım
Köz gibi sustuğum
Anam babam canım
Bir yitik sevda hayatım
Göbek adı vatanın
Milli davam
Çok hayal edip az söylediğim
Uykusuzluğum, açlığım


Yalın ayaklı topraklarım
Suçlu sevdaları akladığım
yabandan sakladığım yanım
Baharı güze yokladığım
Gündemde yine sen
Oysa
Biz sensiz saman kağıdı bile değiliz
Hesapladım tarttım kefeye koydum
Olurmu demedim “olur” oldurdum
Başlasın göklerde suların cengi
Sensizligin muharrem ayı
Zülfü Kâr’ın
Zemherinin Züleyha’nın
Süsü Yusuf’un
Erisin yağı lambanın yazgısının
sınır ötesinde sevdanın faslı

Bacada asılı bin yıllık acı biber hasreti
Sevdalar dağlar içimi günün üçünde
Erinmeden neden niçinde
Aranırmı her açmazın mihengi



Biz sensiz dış kapıya mandal bile olamayız
Kapılara yakın olsan
Yıkılsak eteğine
Bir yerlerde bulunsan

Biz sensiz kapıda köpek bile olamayız
Dursan ara sıra dinlensen
Biz sensiz ağıla direk bile olamayız
bükmesen böyle belimizi
Biz sensiz teraziye akçe olamayız
ağır ağır basmasan her akşam
Biz sensiz pencereye saksı bile olamayız
öyle uzaktan bakmasan
Dokunmasan
Lavanta kokmasan

Biz sensiz duvarda çivi bile olamayız
ha bire üzerime gelmesen