Vagonyaz üstüne basılacak ne kadar kelimen varsa yaz çiz sonra üstünü ve altını rüzgâr nerde at ona savur sonra bak ardına bahar kaçtı kapıdan girecek nasıl olsa bahar nisandı saçlarını tararken esmer bir kızın yüzündeki erguvanlarla bahar İstanbul’du bilinmezler diyarı içinde ağlarken vuruldu kanayan bir şehrin öyküsünü yaz aşk kelimelerinde türet kökten sıyrılacak ne varsa birer fiil haline getir ve yürüt hareket bildir şu durup bekleyen vagona ölülerin şehrinden selamlar getirdim sana şiirler öyküler yazmışlardı hani bi ara üstü çizilmiş silinmişler oysa |
Edebiyat yolunuz açık olsun hep.