Nurdan mühürler/uçanlar vuruldu kanatlarından dilân yenilip hırsına rotasını aşıran adem sıyırdı aynanın sırrında!/ aşk; sükûtun ikrarında uzadı toprağa yeşili yoğurdu kökler sıçradı goncanın gövdesi saçıldı belagati nur vurdukça güneş korunu masum kamer`e dökülüp ummana yıkadı yorgun hüznünü tespih tespih dizildi secdeye yıldızlar yüklendikçe merhamet sabıra dağ dağ karanlıkları yuttu şafak göğün genzinde düğüm düğüm hıçkırık doğurdu ebem kuşağını nurdan mühürlerle harmanlandı ezeli resmeylen ebediyet kiyameti çağıran ki; gözü dönmüş zaman gülden ağır ah`ların kor dehlizlerine düşen ruh çöker mi mahşerin mihrabına vuslat! Sude Nur Haylazca |
çöker mi mahşerin mihrabına vuslat!
/Muamma/
Bir Mühürlü MasaL daha...
Yüreginin ahengi savuruyor insani.
mükemmeldi, sevgimle