Bir tuzla işler hallolsa şaire..
-Elbise-ayakkabı modası değişti.
-Otomobilin yaşı üç oldu, hanım onu görmüyor da geçen yıl aldığımız arabasını değiştirmek istiyor.
-Komşu, koltuk takımını değiştirmiştir ben çatlayayım diye.
-Kızım saçını boyatıp mizampile mi krizantempile mi yaptıracakmış, 50 Lira istiyor.
-Oğlum spor araba istiyor.
-Torun akülü araba istiyor.
-Hanım dişlerini platin kaplama yaptıracakmış, Selam Hanım yaptırmış.
-Banka faizleri düşeli beri oradaki paranın getirisi çerez parasına yetmiyor.
-Handaki bazı kiracılar, kiraları geciktiriyor.
-Otelleri turizm acentalarına henüz kiralayamadım.
-Fransa'dan gelen kurbağa bacaklarıyla siyah havyar bozuk çıktı.
-Hele şu etraftaki gecekondularda yaşayanları gördükçe hayatın tadı mı kalıyor canım. Neden tutup kollarından atmıyorlar bir kıyıya köşeye..

Hayatın hiç çekilir yanı kalmadı yahu...

(Paylaşım için teşekkürler; saygı öncelikli sevgiler.)

süper olmuş canım arkadaşım

FERAY HOCAM SÜPERSİN YİNE BAYILDIM.

FİNAL SÜPER...

tuzumuz da bol
şekerimiz de
hatta elbiselerimiz
bayramı beklemeye gerek kalmadan kat kat alınna elbiselerimiz var

hatta evlerimiz ışık içinde yüzüyor
ama kalplerimizin ışığını körledik
ne bir selam almaya
ne kapımızı açmaya yüzümüz yok
zira içimiz olmuş fesat kuyusu
ya da güvenememe korkusu
veya caniler-öcüler gelir korkusu....

biz büyüdük, kirlettik ne varsa
yaşam tadsız-tuzsuz şimdi...

..........

ben artık şaşırmayacağım sayfana her gelişimde
biliyorum en güzel şekilde şiirle karşılaşacağımı
dili ile
uyumu, iç ahengi
imlası, noktalaması ile...
velhasıl her şeyi ile çok güzel bir şiir yine...

TEBRİĞİM CAN-I GÖNÜLDNE SEVGİMLE.....

Yıllar önceydi …
Hani şu;
Fotoğrafların negatiflere basıldığı yıllar
Tekrarı yoktu çekimlerin
Hep kara çıkardı suretler
lakin akçıldı yürekler…



Eksikliğini yaşardık alamadığımız oyuncakların,
Bayramdan bayrama dönerdi dönme dolaplar
her şey bir milyon pazarına düşmezken çocuklar…
Bereketi vardı sevginin,
aza kanaat ettiğimiz yıllar…



köylerde yaşardı insanlar ,
bulgur pilavı yenirdi aynı tencerenin yanık tabanından
kapıları açıktı ardına kadar silüetlerin
güvenin, tokluğun kol gezdiği yıllar…



koynumuzda beslerdik özgürlüğü
tutuşmazdık öyle vara yoğa
selamı sabahı zorla çıkarmazdık gül dudaklarımızdan
paylaşmanın,saygının rağbet gördüğü yıllar …

ah cocukluguma gittim ama hersey bugünki gibi hala aklimda
köyüm ,köyümün insanlari,sicak kanliliklari,kisaca hersey
kutluyorum sizi
saygilarimla

gün içinde okudum ancak beğenimi söylemek bu saatlere nasipmiş,
her bir mısraya ne çok hakikat sırlamışsın, her gün birebir yaşadığımız,
ve sorgulardan geçip sorunlar içinde gark olduğumuz...

yüreğine sağlık arkadaşım...
sevgiler...

tuzumuz biraz fazla kaçtı galiba, hayatın tadı kalmadı, tuzlu oldu herşey ve tatsız...

güzel bir paylaşım, sorgulattı sabahımı...

tebrikler güzel eserinize
sevgilerimle.