Empati
dağlara karşı düş
kuranlar bilir göğe kurulmayı bir kuyu ağzından içilen bulutu taştan kalplerin aşınması rüzgârın şiddetiyle çatlayan ağaçları ormanı kalbinden kanatan insanın halt yemesi çizilmiş patikaların yol göstermesi uluyan sisli zirveleri gök bağından ta içimize kadar çekilen denizlerin ruhumuzu döven medcezirleri somuta pusu soyut abartısı Havva’ya atılan o ilk taş toprakla kılınan nikâh kırılan kaburga Adem’in ellerinde göbek bağı kesilmiş Nur topu Dünya ey! Sude Nur Haylazca (Vaha Sahra) |