Kaotik
pelesenk şehrin diline
bitimsiz yağmurlar sınanmak, sararmak için grilikler karanlığa çekilen satılmaz yazgıdayım ilk taşı sen attın kaburgana açıldı yer ilk kana ilk ateşe sahi su nerde kuyular göğe taşındı alaşağı uçurumlar bir dağa öfkesini döktü bulut korkudan duracak kalbi dilsiz çiçeklerin taşlara resmedilen yaşama direnci tereddütsüz ölümlünün ölçüsü doğurganlık tapınak put yaratma ustası insanoğlu soğumadan dünyadan doğmaz kadın öpmeden Ağrıyı zirvesinden var edemez tepeden tırnağa kendini rüya da bile düş işleyemez bilenmişse dil dar alan geceye Sude Nur haylazca (Vaha Sahra) |