Günahkârım
Konuşuyorum,
dudaksız, anlamsız konuşuyorum. Kelimeler kendilerini bana vermiyor artık. Zaten dilim eskimiş, sözlerim artık antikleşmiş. Ellerimle ektiğim sözler, güneşsiz, susuz, bakımsız kalmış. Lanetli dudaklarım... konuşmak bana günah. Ama genede konuşuyorum. Günahkârım. (Tolga Madan) (Kopenhag 18/01/2010) |
güzel bir siir.hepimizin günahi vardir Allah ef etsin hepimizi.
yüreginize saglik.saygilar.