Nerede
Karşımda yollar var,
hepsinde adım da yazar, giderimde gitmesine, ama ayaklarım nerede. Önümde kâğıt var, üzerine sözler yağar, isterim istemesine, ama cesurluğum nerede. Karşımda kendim var, ben tanırım o tanımaz, sarsarımda sarsmasına, ama şu kollarım nerede. Önümde istek var, bana takmış bana bakar, çekerimde çekmesine, ama şu dermanım nerede. Karşımda kapı var, bana bakar açar kapar, girerimde girmesine, ama zamanlamam nerede. Önümde ağız var, hep konuşur ve hep sorar, duyarımda duymasına, ama kulaklarım nerede. Karşımda ayna var, normaldir her ayna kadar, görürümde görmesine, ama şu bedenim nerede. (Kopenhag - 01/02/2010) Tolga Madan |
hep konuşur ve hep sorar,
duyarımda duymasına,
ama kulaklarım nerede.
Karşımda ayna var,
normaldir her ayna kadar,
görürümde görmesine,
ama şu bedenim nerede.
(Kopenhag - 01/02/2010)
Serbest dizelerde, var olanlar ve sorular,olmayanlarla bezeli bir şiir okudum.
Düşündürücüydü, özgündü.Okura göre, yorum değişecektir.
Kutluyorum, sevgilerimle.