Çok beğendim şiiri.
Tebrik ediyorum,sevgilerle...

SESSİZLİĞİN ORTASINDA BİR GÖL

Şimdi, hiç tanımadığım bir kentte
Hasır şapkalı kadınlar geçiyor önümden.
Sessizliğin ortasında bir göl, uykuda

Hayalimde Kızılırmak, sağ yanım Tuna
İnciler yüzdürüyorum gözyaşlarımda
Kulaklarına kar kaçmış bu şehrin, dili de başka
Kıyı boyu saf tutmuş yosunlarıyla ki onlar da yaban
Uğultulu ışıklarında dolaşıyorum akşamları

Güz bakışlı kadınlar geçiyor ikindi vakti
Paralar saçarak, yığınlar halinde yanımdan
Okyanuslu dalgalarda yüzüyor dilekleri
Laykonik ayinlerden süzülürken mercanlar
Kılıktan kılığa, kımıltısız isteklerle

Bu göl tanımaz geçmişini bilirim gölgesinin
Saklanıp geleceğin suskun savaşına
Akla gelmedik çılgınlıklarına kadar
Şaşıyorum sessiz direnişine ve de sabrına.
On binlerce kırağı tutuşturup yağız tenine
Derinlere dalıyorum, yanık dehlizlerinde.

Gün ışığı oklarıyla saldırıyor gümüş sulara
Boşaltmak üzere kilitlerini sandukaların
O göl ki; sırılsıklam, kan ter içinde
Taşmak üzereyken saçaklarıyla

Bütün bu serzenişler, tutunamayanlar
Keskin dişlerinde siliniyor vıraklayan kurbağanın.
Ay dokunmuş gibi diplerine saçlarının,
Parmakları arp telinde bir Tanrıça
Çözüntüler bırakıyor bağbozumu yüzünde
Sürüklenen hüzünlerden daha fazla

Tamamlayıp yarım bırakılmış masalları
Kendi yatağına akıtıyor boylu boyunca
Çalkantılarıyla, sıkarak dişlerini yalnızlıkların
Yeni dünyalar yaratıyor sessizliğin ortasında yanan göl…



Çok güzel emek verilmiş bir şiir okunmamasına anlam veremedim...

...............saygımla

Hüzzam bir yol haritası sundu şiiriniz gözlerime.
her akan su mecrasında...
Kutlarım, güzel bir anlatım..