HAN ÇATISINDAYaldızlı ışıklar kıvranıp durur Rüzgârın okları gönülden vurur Kelebek sevdayı güllerde bulur Gökyüzü yanarken han çatısında Ayın ışığında parlayan kaya Abdala geçit ver kalmasın yaya Mağrur bulutlar da dönüşür suya Gökyüzü dönerken han çatısında Suyun üzerinde titreşen dalga Ömrümden gün alır kördüğüm halka Alay eder dalda gak sesli karga Gökyüzü sönerken han çatısında Derler ki gün olur unutulursun Yalan deryasında uyutulursun Kara hüzün gibi büyütülürsün Gökyüzü sinerken han çatısında Çiçekler boğuldu sen gelmeyince Umutlar yıkıldı yaz dönmeyince Dağlar dile geldi kor sönmeyince Gökyüzü donarken han çatısında İçimde dert oldu ince bir sızı İstersen adımı güneşe kazı Giden dönmez oldu çal şimdi sazı Gökyüzü kanarken han çatısında |