Uslansevmek teslim olmaktır Esir olmaktır Ölmektir birinde Oysa esirler sevemezler Çünkü erken ölürler Her seven katildir sevmek ayrılma sebebidir Yetmez çünkü Esir arar tacirler Alıp satmak Sahip olmak Bitince çöpe atmak isterler Sevmek paylaşmaktır Bilmez gafiller ölüler paylaşamazlar intikam bilmezler onun için onları kimse sevmezler bir çırak nasılda yalvarır ustasına büyüyünce kazandığı paralarla canlar satın almak için hovardalık yapmak ezdiği karıncaları saymak için bir ömür yetmez her bilmek devrilmektir uslanmak bilgelik ister ayılmak şeytanda melek görmektir kötüde iyiyi iyideki kötüyü görmektir görmek için bakmak yetmez acı çekmek gerekir oysa acıyı sevmez insanlar bir anne oğlum diye nasılda aglar belki ölmekten korkuyordur yanlız yatağında bir çocuk hasta henüz bilmiyor acımayı duygular bileniyor intiharda hüzünlü bir karanlığa büyüse belki katil olacak kıyacak aydınlığa gelişigüzel dolaşıyor dalları eziliyor ayak altında gül uzatıyor biri adları hüzün çiçeği kazandığı paraları akşam meyhanede gözleri yaldır yaldır ciğerleri yakılmış dilbere meze etmek için ağaç olsan biri kesecek dalını acısan susacaksın hüzün dökülecek yapraklarından yağmur beklerken Katil koşar ardından! beni ararsan katil’i sor bir köpek uluyor sokakta hüzünlü bir ölüm buralar Yaşamaksa el ele Hani ellerin nerde Benimkiler ceplerimde Bozuk para arıyorum sokakta Ucuza piyasayı kapatmak için Sözün özü özü sözün uzadı mazaretim insanı seversen kusursuz ol yoksa en sevdiğin eşyayı nasılda hediye verirsin ellere |