Kerbela-i tufan
Aykırı düşünceler arasına sıkışmış hallerin
Boynundan vuruyorken saatleri Utanmıyorsun değil mi? Mısralar arasına serpişmiş gitmelerin Beyaz yapraklara kara çalarken Bir celsede unutmamı bekleme geçmişi Benimde bir hesabım var kendimle Sen ki gönlümün devrik sahibi Sabrımı nefret ateşinde döverken Ucunun sana döneceğini düşünmedin Değil mi? Asılsız vakitlerin, kahraman düzenbazı sen! Söylesene… Günde kaç adamlık sevda geçiyor siğnenden Biliyorum… Hesapsız günahların, şuursuz ihtirasısın sen Artık bilmelisin sende… Dünya ahenginle dansa dursa da Nazarımda kan döken kılıç kadar katilsin İşte bu yüzden Kerbela-i tufan olsan da cihan-i tahta Zerre hükmün geçmez artık yanımda… |