Onların Semavi’leri, Rübai’leri varsa, benim de DE BARİ’lerim var.
De Bari’ler Kuşkonmaz’ın Ölümü ile doğdu.(*)
"- Toprağın bol olsun, Ak Sevdam."
De Bari!
(*) Kuşkonmaz 6 Şiirini okuyunuz)

-57-
Bırakın Efendim Sıfır’a indirmeyi.
% 10 azaltsan bile bu "YOK-EDİCİ-GAZI",
başlar ilkin solumaya Doğa,
hem de 10 Yıl sonra!

Bu dünya Amerika’nın, Çin’in, Hindistan’ın değil sanki.
"ÜÇ MAYMUNLAR"
oturuyor herhalde,
Ay’da!
(AFRİKA 6 ŞİİRİNDEN)

-58-
Birinci Maymun duymaz ki, bilsin!
İkinci görmüyor, Ağma!
Üçüncüsü zaten Suskun, Dilsiz!
Dördüncüler; Sen-Ben-Biz.
Kafasız, Beyinsiz!

-59-
En zengin; Saud-i Arap Kıralı.
Çin en kalabalığı.
Hindistan en sıkışığı
Amerika ise en kuvvetli!
Nasıl çiğnesin Karınca’lar bu Fil’leri?

-60-
Dede,
nasıl bir Dünya bıraktın bana, böyle?
Ben ne söyliyeceğim, Torunuma?
Affettirmek için Kiyato, Kophenhag, Cenevere,
her 4 Tılda bir Kongre
Çevre Koruma?
bir de Afrika?

-61-
ÇEVRE KORUNMASI YETMEZ, SORUN KÜRESEL!
Kim vazgeçsin Rahattan, israftan, Keyiften, Lüksten?
Atmosfer mi?
"- Gel, azaltalım şu Yok-Edici-Gazı. Kontrol edelim hiç değilse Az’ı" derken.
Buna da Amerika-Hidistan-Çin karşı çıktı.
N’apalım,
başlıyalım bari Gaz Kontrolüne, Hakkari’nin Kışı-Açık Köyünden,
Hüdaverdi’in
Gaz-Tüp’ünden!"

-62-
Ay’ın Fatihi, Uzay’ın Bekçisi ben,
utanıyorum;
Mükemmelleştireceğim yerde
Mahvettiğim Mavi Planet’i görünce.
(DARWİNCE MERHABA 6 ŞİİRİNDEN)

-63-
Küre’miz ısınırsa, n’olur Yarim?
"- Yakıttan İktisat,
oh ne rahat!"
İklim sıcaklaşır. Dağlarda erir Buzul’lar,
Sel olur akar.
Bereket, Su. Sunami
Fena mı yani?"

Toprağı kızdırma, Sevgilim!
Yatağında kuruyan Dere,
"Kumunu-sere-sere"
ulaşır sana sonra, olur Çöl!
Susuz Tarlalar çatlar;
"- Al sana Sahara!"

Yükselirse Küre Suları Aşkım.
Basarsa Deniz Kıyılarımı.
Kaçarım Kurak’tan, Açlık’tan kaçarım,
Aşarım Aşkımdan Denizi-Dağı.
Ulaşırım sana!
"- Hoşgeldin Hayatım!" dersin,
beni kucaklamaya.

-64-
Zaten,
Radyo, Medya, Gazete ve Sokaklarda
Küpür-Küpür İnsanlarım;
"- Hey! Trinam. Tri-Tri-Nam.
Sev! Trinam, Trinam." Şarkıları söylerken.
Bana mı kaldı seni kurtarmak,
Dünya!
(KARA ZURNA 14 ŞİİRİNDEN)