Farkettinz mi bilmem;
Ne zaman politika kötüye gitse,
halk açlıktan, parasızlıktan bitse,
“Ara Nameler” geliverir hemen,
hakın dikkatini
çekmek için başka yöne,
acı ve sefaletini
unutturmak için böyle.

Ama ben bu “olta” yı yemiyeceğim,
böyle “ayak oyunları” na da gelmeyeceğim;
Devam edeceğim UZAKTAKİ KÖY’e varmaya,
Köy lie, Köylü ile birlikte olmaya.

Tut ki
Köy Enstütüleri kapatılmadı!
Olsaydı, yaşatılsaydı, başarsaydı
Varsayım" ’ları
benimki.

Tut ki
Atatürk’te genç yaşta ölmeseydi!
Olur ya, gelmeyecek bir kere daha
böyle bir dehâ;
Kısacık ömründe kocaman
şeyleri yaratan insan!

Tüm bu “Olasıllık” ları bir yana bırakırsak
ve geldiğimiz “Bu Gün” e bakarsak;
Bilimsel-Sosyal araştırmalarda bile
böyle bir “Varsayım” metodu kullanılır,
-Yapay Zeka”nın ilerlediği bu günlerde hele-
yapılmış yanlışlar irdelenir-saptanır,
tekrarlanmaması için doğrusu bulunur,
kesin formül olarak hayata konulur.

Köy Enstütüsü
böyle bir “olasıllık” adına
hesaplandığında
anlatır yalnızca bu günü.
Tabiki “bugün” geri dönüşlü değildir,
ama sonuç doğru ve ispatlanır bir delildir.

Köy Enstütüleri’nden,
Köy ve köylü’lerden
çok kısa bir sürede
yüzlerce kazanılan insan,
bu yüzlerden yüzbinleri doğuracak olan
mutlu geleceği kanıtlar bize.

Biz “İyi ki” nin deneyimini yaptık,
kaybettik ama çok kazanık.
Yarınlarda kutlarken zaferini
çekecek onlar “Keşke” lerin beterini,

Bilin ki; Laik’lik asla ölmeyecek,
Köy Enüstütüleri yeniden kurulacak,
köylüye önder olacak,
Sığınmacı’lar mutlaka ülkelerine dönecek,
Araplar’a gelince;
-Her ikiside vatandaşım değiller ki-
Mutlaka onların da yakında
olacak gidecekleri
uzakta bir yerleri.