Ayrılığının ardından
3 aya yakın geçmiş zaman,
çok kötüye giderken halimiz,
biz yine eski “Biz”iz,

Ama unuttuk sanma seni!
Cephede savaş varken
vakit henüz çok erken,
biz zaferde anarız şehitleri.

Birde;
Dün komşu bahçede kalan
vede
31.inci son şiirimden sonra senin adını alan
KİRAZ AĞACI’ma bugün baktım gururla,
başlamış yaprakları sararmaya,
yine seni andım
ve 1 adet dop-dolu, up-uzun, cap-canlı bir şiir yazdım;(*)

„Baharda(**)
yeşeren dalında,
tomurcuğundan çiçeğine kadar,
yoldaşındır yapraklar.
Taşıdıkları ayak torbalarındaki tozlarla,
döller çiçeğini, bereketlendirir doğayı,
üretir balı,
arı.

Sana nedenmi yazdım bunları,
anlatayım
Kiraz Ağacı’m;
Çiçeğin
döllenmeye değin,
kurt, böcek ve kelebeklerdir yoldaşları.
“Yoldaş” kelimesine burada bir nokta koyalım
ve bu “Dayanışma” sözü üstünde birazcık duralım.
Kurt; “Parazit” ve zararlı mantarları görür,
onları yer öldürür ve ölür.
Böcek; Hangi türden olursa-olsun aslı,
yer zararlı nebatı, korur ve kurtarır tabiyatı.
Kelebek;
2-3 gün yaşayacağını bilerek
kozasını deler,
hürriyeti yeğler.

Bu Yoldaş’larının hiçbirisi
değildir tehlikeli;
Kurt, kelebek, böcek doğada
koruyucusu ve kurucusudur sağlıklı yaşamın
vede düşmanıdır doğaya karşı çıkanın!

Bunlar gerekirse “Bana ne!” demeden,
bu uğurda
hiçbir çıkar gözetmeden, canını bile veren;

"Bedenler ölebilir fikirler ise asla!"

Diyen senin Yoldaş’larındır Kiraz Ağacı’m.

Dalarını her yaz
basar böylece kiraz.
Yoldaş’ın olmasa,
davasına canını koymasa...
Ne çiçeğin olurdu bugün nede meyvan;

„Burada ölen yalnızca bedenimdir ki zaten ölümlüydü, ölecekti.
Ama düşüncemi öldüremeyeceksiniz, düşüncem yaşayacak.“

Diyecek kadar şaşılacak,
diyecek kadar cessur ve Us’lu,
diyecek kadar namuslu,
diyecek kadar seni-beni düşünendir
ve senin-benim için ölendir.
…
Ben burada
tek bir Deniz‘den bahsetim sana ama
gerçek amacım;
Doğada sayısız Deniz’ler var
ve hepsi okyanuslara akar,
demekti Kiraz Ağacı’m.“


(*) GENCO ERKAL(12) adı altında yarın yayınlanacaktır.
(**) 7.5.2023 de yayınlamış olduğum KİRAZ AĞACI (26) adlı bu uzun şiirimin baş ve sonundan kısa iki alıntıdır. Dizelerdeki yana yatık/içeri yazılı sözler; 28.Şubat 1947’de Ankara’da doğan ve 6.Mayıs 1972’de Ulucanlar Cezaevi’nde asılarak idam edilen Devrim Şehidi Deniz Gezmiş’e aittir. Lütfen bu şiirin tamamını ve aynı konuyu işleyen UMUDUN ADI KADIN (54) şiirimi okuyunuz.