Rüyanın ArdıErmiş bir rüyanın sabahı Karanlık bir yola başlıyor ömrüm Korkulara saplanmış umutlar diziyor ardı ardına Bir duyan olsa Öldüm sanır ve selamı bekler akşama İkindi ya da öğle değil benim cenazem Gece kuşlarının çıktığı vakit oldu ölümüm Öylesine Yola çıkmış yolcular gibi bavulsuz bıraktı ruhum Ölmedim Galiba kaybolan gururum Ondandır yok sayışım kendimi Kalabalık ortasına oturup sorduğum sorular ondandır Ölen kim ? Nerden geliyor bu yalnızlık kokusu Vakit çok geçmiş değil Burnumun direği sızlıyor Kendi kokumu duyar oldum sağda solda Korkuyorum Birazdan ölümü de görecek gibiyim Sanılacaktı oysa … Şimdi hazır bekliyor bir teneşir Ve tanıdıklarım ağlaşmakta… II Ermiş bir uykuya yatmadan Uyanmışlığım dürülüyor boğazıma Ölmemişim hepsi bir rüyaymış Ve rüyalar bilmem kaç saniyelik beynimin ucunda Beni çıldırtmakta . |
Gece kuşlarının çıktığı vakit oldu ölümüm
Öylesine
Yola çıkmış yolcular gibi bavulsuz bıraktı ruhum
Ölmedim
Galiba kaybolan gururum
Ondandır yok sayışım kendimi
Kalabalık ortasına oturup sorduğum sorular ondandır
Ölen kim ?
Nerden geliyor bu yalnızlık kokusu
tebrik ederim..selam ve saygılarımla..