önce sen vardın
Senle başlıyordu her sey
ANNEMIN yüzügünü
sana verdim
sahi beni nerelerde yitirdin
bir uygarlığın çöküşüydün
Kelimeleri sana iliştirince
adını sevda sanıyorduk
Sonbahardan kelimelere şiir yaptık
Okunmaz asla
Yaşanmamıştık
Ve cümle alem
Koskoca hayatı ilkbaharda idam ettik
Açık seçik gizliyim cümlede
Cümle….
Cem
Cematim sendin
Yüklemi bile vardı aslında,
yüklemiştim sırtıma
Hangi yanımdasın
Dolaylı anlatımlar vardı içinde
Öznel bir anlatımı vardı hatıramda
Hangi küskün zamirle açıklayabilirdim
Oysa yükleminde de sen vardın;
Zamirler taklit eder geceyi
Görünmeyen bir öznesi vardı tüm cümlelerin
Ve benim
gizli öznemdin….



Sanırım biz geçen sonbahar ayrılmıştık
Belki beş sonbahar önceydi; sonbahara beş kala….
Siren seslerinde agliyorduk
henüz dogmazdan önceydik
genetiktik
yanıktık
KIZIM

gri yanimi göstermedim kimseye
SANA dahi
haram olsun göz yasim